Слобода - Илхан Сами Комак (Турција)

Одведете ме одовде, видов толку многу работи
Сум видел толку длабоко, далеку. Долго, долго време сум тажен.
Дојде време за планински извори, за ветрови што дуваат
Во текот на жетвата и за
Времето за бескрајноста на моите растресени нозе,
упатен кон хоризонтот додека денот ја отвора својата голема врата
Разбери ме од мојот корен, а не од мојата гранка
Разбери ме од мојот сон, а не од животот што го живеев
Можеби огледалото е јас во парчиња
Познај ме по мојата смеа, а не по разговорот во огледалото.
Толку долго мојата улица беше преполна со човечко отсуство
Со бесзвучно искачување по бршленот
Голта: засенчена, расеана и секогаш на половина пат.
Тргнете ме од оваа стагнација
Видов толку многу од бездната, долго, долго гледав во неа
Празнината само се повторува.
Време е да кажеш дека си птица која се мокри на дождот
Време е да го вдишеш мирисот на почвата, да се наполниш, да растеш со неа
Спознај ме по мојата љубов, а не по мојата осаменост.
Разбери ме од она по што копнеам, а не од она што го изгубив
Разбери ме по моето детство, а не според сегашната моја верзија.
Доаѓам во потрага по тебе.

(Превод од англиски јазик: Митко Гогов)