:about love, Michel Houellebecq #poetry

Et l’amour, où tout est facile,
Où tout est donné dans l’instant;
Il existe au milieu du temps
La possibilité d’une île.

And love, where all is easy,
Where all is given in the instant;
There exists in the midst of time
The possibility of an island.

Y el amor, en el que todo es fácil,
Donde todo se da al instante;
Existe en mitad del tiempo
La posibilidad de una isla.


- Michel Houellebecq

Круг

Влегов во кругот од неговата внатрешна страна
круг вон кругот
круг во кругот
додека времето ја рони својата карпа од време
Како цветот што паѓа
од сина несоница
каменот како што ита
по својата исплашена сенка
како водата ведра
врз дланката на сонцето
Кругот се отвора бавно за нови кругови
дамнешни пејзажи на постојаната иднина
во нив ме препознаваат моите бледи синкопи
залудно налактен на работ на хоризонтот
Влегов во кругот од неговата надворешна страна
круг во кругот
круг вон кругот
во светла беспатица
На мојата заборавена прашина
времето ја гради
својата карпа од време...

Матеја Матевски

Квечерина

Еве ја квечерината ... Од куќите покрај кои минувам доаѓаат мириси на пржено и шумови на садови. Се подготвува вечера, потоа на спиење или на театар. - Ох, премногу сум зацврснал за да пуштам солза; можам да бидам страшен подлец во однос на ѕвездите !
И сето тоа нема никаква, никаква смисла.
По улицата малодушните коњи влечат тешки товарни коли - жените скитаат - мажите се поздравуваат со љубезни насмевки ... А земјата плови низ вселената.
Со едната половина осветлена од сонцето, со другата потоната во темнина што ја пробиваат огнови, гасни светилки, факели со смола или свеќи. - Се водат борби некаде, се случуваат колежи, некаде извршуваат смртна казна, некаде силуваат некоја жена. - Под нас луѓето спијат - има болни што умираат, има погребни врволици што како црна лента се влечат кон гробиштата обрабени од дрвја - и така без крај. И сето тоа врз грбот на огромната земја што кружи низ вечното синило со секавична брзина на молња ?

Квечерина - Жил Лафорг (превод: В. Урошевиќ)

:man in the hole

.
.

A man was walking along and fell into such a deep hole that he could not get out. So he began to shout very loudly for help.

A learned professor came along and found him. He looked down into a hole and lectured the unfortunate man : “ Why were you so foolish as to fall down there in the first place? You should be more careful. If you ever get out again, watch your step.”
And with that he took off.

Then a holy monk came along. He looked down into the hole and told the man, I’ll try to reach down as far as I can, and you reach up as far as you can. If I can grab you your hand, I’ll put you out.”
So they tried but it did not work. The hole was too deep. So the monk said he was sorry and left the man to his fate.

Now Christ comes along. He sees the man’s problem and with- out asking him any question, he just jumps down into hole. Then he lets the man climb onto his shoulders and even onto his outstretched arms… and gets the man out.

This is known as personal involvement.



- Quote
.
.

I’m Working on the World [part]

:when it comes, you’ll be dreaming
that you don’t need to breathe;
that breathless silence is
the music of the dark
and it’s part of the rhythm
to vanish like a spark.
—

Wislawa Szymborska, from “I’m Working on the World” in Poems New and Collected, trans. S. Baranczak and C. Cavanagh

ПИШУВАЊЕ БИОГРАФИЈА

Што треба?
Треба да се напише молба,
а кон молбата да се приложи биографија.

Без оглед на должината на животот
биографијата треба да биде кратка.

Задолжителна е збиеноста и селекцијата на фактите.
Промена на пејзажите во адреси
и колебливите спомени во неподвижни дати.

Од сите љубови доволна е брачната,
а од децата само родените.

Од поважните, кој те познава, а не кого знаеш.
Од патувањата само ако се во странство.
Припадност кон што, ама без зошто.
Одликувања без за што.
Пишувај така, како никогаш да не си разговарал со себе
и заобиколувај оддалеку.

Испушти ги со молчење кучињата, мачките и птиците,
споменичните старудии, пријателите и соништата.
Подобро цената отколку вредноста
и насловот отколку содржината.
Подобро бројот на чевлите, отколку каде оди тој,
тој, за кого се сметаш.
КОн оваа фотографија со откриено уво.
Се смета неговата форма, не тоа што слуша.
Што има ново?
Тропот на машините кои мелат хартија.


Вислава Шимборска (1923-2012)
Препев: Петре Наковски

:CHILDREN OF OUR ERA

We are children of our era;
our era is political.

All affairs, day and night,
yours, ours, theirs,
are political affairs.

Like it or not,
your genes have a political past,
your skin a political cast,
your eyes a political aspect.

What you say has a resonance;
what you are silent about is telling.
Either way, it's political.

Even when you head for the hills
you're taking political steps
on political ground.

Even apolitical poems are political,
and above us shines the moon,
by now no longer lunar.
To be or not to be, that is the question.
Question? What question? Dear, here's a suggestion:
a political question.

You don't even have to be a human being
to gain political significance.
Crude oil will do,
or concentrated feed, or any raw material.

Or even a conference table whose shape
was disputed for months:
should we negotiate life and death
at a round table or a square one?

Meanwhile people were dying,
animals perishing,
houses burning,
and fields growing wild,
just as in times most remote
and less political.

:poem by _Wislawa Szymborska (1923-2012)

Translated by Joanna Trzeciak