Високо пладне
Ќе се искачам ли во високото пладне
Во мигот на победата цвет венее
Ил’ зад мене ќе остане да тажи племе
Над цвеќето на љубовта
Во твојата љубов што го посадив
Не – не се плашам од ништо веќе
Споделувајќи чувства со народот
Нека бидам и распнат
Ќе се искачам ли во високото пладне
Каде го боцнав цветот на љубовта
Ил’ вода ќе потече
Па сé ќе однесе.
Прва од неговите „Три минијатури“
Две сини очи разматени.
Солзи ја корнат среќата.
Птицата одлетала во далечините
...а погледот немошен застанал
и се слепил за една јасика.
No comments:
Post a Comment